Dağ ceylanı, boynuzgiller familyasından olup, gazal (ahû) cinsine ait bir türdür. Bu türün boyu ortalama olarak 100-120 cm arasında, ağırlığı ise 15-30 kg arasında değişmektedir. Dağ ceylanları, Orta Doğu'da bozkır ikliminin hakim olduğu yüksek alanlarda yaşamaktadır. Ortalama ömürleri 8 ila 10 yıl olan dağ ceylanları, yılda yalnızca bir doğum yaparlar. Bu hayvanlar mükemmel koşuculardır ve hızları saatte 80 km'ye kadar çıkabilir. Tehlike hissettiklerinde tiz bir ses çıkararak kaçarlar ve 2-2,5 metreye kadar sıçrayabilirler.

Dağ ceylanları, Arap Emirlikleri, Suudi Arabistan, Ürdün ve İsrail gibi ülkelerde yaygın olarak bulunurlar. Bu türün en kuzeydeki dağılımı ise Türkiye'dedir. Türkiye'de yalnızca Hatay ilinin Kırıkhan bölgesinde yoğun miktarda dağ ceylanı bulunmaktadır. Dağ ceylanlarının ülkemizde sadece Hatay bölgesinde görülmesi ve belli bir alanda yaşamlarını sürdürmeleri, çevredeki köyler tarafından kutsal bir varlık olarak kabul edilmeleri sayesinde yok olmalarının önüne geçilmiştir.

Dağ ceylanları, son derece uyumlu ve dayanıklı hayvanlardır. Beslenme alışkanlıkları çoğunlukla otlar, yapraklar ve çalılarla sınırlıdır. Bu sayede sert iklim koşullarında bile hayatta kalabilirler. Dağ ceylanlarının sosyal yapıları da oldukça ilginçtir. Genellikle küçük gruplar halinde yaşarlar ve bu gruplar, tehlike anlarında birbirlerini koruma refleksi gösterirler. Ayrıca dağ ceylanları, yüksek sıçrama yetenekleri sayesinde avcılardan kaçmayı başarabilirler.

Dağ ceylanları, doğal yaşam alanlarının daralması ve avlanma gibi tehditlerle karşı karşıyadır. Özellikle insan faaliyetleri, bu hayvanların yaşam alanlarını ciddi şekilde tehdit etmektedir. Ancak, Hatay bölgesinde yerel halkın bu türü kutsal kabul etmesi, dağ ceylanlarının korunmasına büyük katkı sağlamaktadır. Ayrıca çeşitli sivil toplum kuruluşları ve devlet organları da dağ ceylanlarının korunması için çeşitli projeler yürütmektedir.

Dağ ceylanları, biyolojik çeşitlilik ve ekosistem dengesi açısından son derece önemli hayvanlardır. Ancak, yaşam alanlarının daralması ve avlanma gibi tehditlerle karşı karşıya olmaları, bu türün korunmasını zorunlu kılmaktadır. Bu nedenle, dağ ceylanlarının korunması için yerel halk, sivil toplum kuruluşları ve devlet organları arasındaki iş birliğinin artırılması büyük önem taşımaktadır.